اینقدر میریم که ساحل از من وتو بشه غافل       قایقو با هم میرونیم اونجا تا ابد می مونیم
   جایی که نه آسمونش، نه صدای مردمونش، نه غمش، نه جنب و جوشش، نه گلهای گل فروشش
                                              مثل اینجا آهنی نیست....